Belka
Niedziela, 19 Maja 2024   imieniny: Mikołaj, Piotr, Urban
Rejestracja Witaj: Gościu, Zaloguj się
 
Belka
 
 

Ogólnopolska Konferencja Naukowa "Śmiech i powaga w przestrzeni muzealnej" - relacja

Data publikacji: 2018-11-23, Data modyfikacji: 2018-11-30
A A AWydrukDrukuj  
 
W Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu 22 listopada zorganizowana została Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Śmiech i powaga w przestrzeni muzealnej”. Uczestnicy spotkania dyskutowali na temat humoru w codziennej pracy muzealniczej, nowoczesnych metod wystawienniczych, a także funkcji jakie pełnią zabawa i powaga w kulturze. Posiedzenie rozpoczął referat profesora Jana Święcha. Opowiedział on zabawnych sytuacjach i pomyłkach, z jakimi spotkać się można w przestrzeni muzealnej. Udowodnił, że wbrew pozorom bywa ona pełna absurdu i niespodzianek, zaś pomyłki w opisach obiektów pojawiające się w salach wystawienniczych doprowadzają do wielu niecodziennych sytuacji. Po nim głos zabrała Magdalena Łuków vel Broniszewska. W swoim wystąpieniu skupiła się na sztuce osadzonych w więzieniach i temacie odpowiedzialności oraz kompetencji autora wystawy. Opisała zjawiska jakie towarzyszą aktywizacji artystycznej więźniów i współpracy placówek muzealnych w zakresie eksponowania ich prac. Jednocześnie podkreśliła jak bardzo zmienia się sposób ich odbioru i interpretacji w połączeniu z kontekstem twórcy – kryminalisty, człowieka o niskiej moralności. Zarysowany przez nią problem wpływu wiedzy o autorze na odbiór jego dzieł stanowił przyczynek do ożywionej dyskusji. Wątek odczytania dzieła poruszyła także Zofia Gralak. Na przykładzie rzeźb ludu Makonde zamieszkującego Tanzanię pokazała jakie trudności interpretacyjne napotyka odbiorca wobec tworu powstałego w tak odmiennym od jego własnego kręgu kulturowym. Odczytanie tych wywodzących się z plemiennych motywów prac bywa skrajnie różne i uzależnione jest od wielu czynników. Są muzea wymagające narracji znacznie odbiegającej o tradycyjnej. Jednym z nich jest Niemieckie Muzeum Currywurst w Berlinie, na którym oparła swój referat Katarzyna Kurowska. Niełatwym zadaniem jest przygotowanie interesującej narracji muzealnej o tematyce gastronomicznej. Prelegentka opowiedziała o realizowanych w Berlinie zróżnicowanych sposobach prezentacji historii currywurst i jej obecności w kulturze popularnej, interaktywnych formach przekazu treści i grach przygotowanych dla zwiedzających. Innym przykładem nietuzinkowej inicjatywy wystawienniczej jest ekspozycja bimbrownicza przygotowana przez Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej. Karolinę Radłowska zaprezentowała pokazy i wodowiska towarzyszące ekspozycji. Zastanawiając się nad przyczyną ogromnego zainteresowania nią przywołała zjawisko „wspólnoty śmiechu”. Określenie to sformułowane zostało przez Kazimierza Żygulskiego i dotyczy kręgu osób ukształtowanych przez wspólną tradycję i zjawiska socjo-kulturowe, co prowadzi do wykształcenia zbliżonego poczucia humoru i absurdu. Tematy zabawne dla pewnej grupy nie spowodują podobnej reakcji innej, funkcjonującej w odmiennych warunkach. By wystawa była zrozumiała dla jak najszerszego grona odbiorców konieczne jest odpowiednie dobranie środków ekspozycyjnych, zaś śmiech jest tu nieodzownym elementem. W tym kontekście cenne spostrzeżenia przedstawiła Patrycja Hajder omawiając wyniki badań z zakresu neurodydaktyki, z których wynika, że angażowanie odbiorcy w przeżywanie emocji wpływa pozytywnie na zapamiętywanie przez niego informacji prezentowanych w przestrzeni muzealnej. Przybliżając metody stosowane w narracji zajęć edukacyjnych w Pałacu w Rogalinie pokazała, że zabawa i powaga mogą z powodzeniem funkcjonować wspólnie w treściach proponowanych przez muzea. Ewa Rutkowska ukazała jak idea ta realizowana jest w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Szeroki wachlarz warsztatów edukacyjnych, pokazów rękodzieła i rzemiosła ludowego, scenki rodzajowe przygotowywane wraz z grupami rekonstrukcyjnymi, w których udział biorą widzowie, gry dla najmłodszych – to wszystko stanowi istotne uzupełnienie wiedzy przekazywanej za pomocą wystaw, pozwalając zwiedzającym skansen lepiej je zrozumieć. Tomasz Węsierski na przykładzie działalności Towarzystwa Kolejowego Krzewińska Kolej Drezynowa opowiedział o możliwościach jakie daje rewitalizacja obiektów wyłączonych z użytkowania w przestrzeni publicznej. W miejscach takich jak opuszczone stacje kolejowe zrealizować można wiele interesujących inicjatyw, zajęć edukacyjnych i warsztatów niemożliwych w tradycyjnych placówkach muzealnych. Przedsięwzięcia te spełniają zarazem funkcję integracyjną i pozwalają na wymianę doświadczeń. Konferencję zakończyła dyskusja i zwiedzanie ekspozycji skansenu. Wszystkie wygłoszone referaty znajdą się w kolejnym numerze „Rocznika Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu”. Już teraz serdecznie zachęcamy do lektury.

Pełna treść wiadomości na: mwmskansen.pl/?p=19305
mwmskansen.pl, Źródło artykułu: mwmskansen.pl
 
Komentarze
Brak komentarzy, Twój może być pierwszy!
Autor:
Kod z obrazka:
Puste pole z komentarzem
Puste pole z podpisem
Wyszukaj
 
Kreska
Dodaj artykuł
Najnowsze komentarze
 
    Kreska
     




    Brak sond
     
    Newsletter
    Bądź na bieżąco z nadchodzącymi imprezami. Zapisz się na bezpłatny newsletter.
     
     
    sierpecki

    Powiat sierpecki - umiejscowiony w województwie mazowieckim (północno-zachodnia część) z Sierpcem, jako centrum powiatu. Ta terenie o wielkości 852 km² mieszka 53 tys. osób. W skład powiatu wchodzi gmina Sierpc (gmina miejska), Gozdowo, Mochowo, Rościszewo, Sierpc (gmina wiejska), Szczutowo i Zawidz.

    Większość ziem stanowią użytki rolne, co powoduje, że większość atrakcji skupia się wokół gospodarstw agroturystycznych i wiejskich pensjonatów. Oprócz spacerów w pięknych okolicznościach przyrody będzie szansa wybrać się na grzybobranie i wędkowanie. Ciekawe wydaje się poznanie wiejskiej kultury, sposobu życia i pracy, a także regionalnej kuchni. U gospodarza jest możliwość zakupu zdrowych i ekologicznych produktów wytwarzanych w obrębie gospodarstwa.    

     

     

    Zgłoś uwagi - uzupełnij wszystkie pola